kwiat kasztanowca do picia

Owoce kasztanowca wykazują również działanie przeciwzapalne, co przyczynia się do zmniejszenia stanów zapalnych w organizmie. Ponadto, poprawiają krążenie krwi w obrębie układu krążenia obwodowego, mózgowego, wieńcowego oraz skórnego. Dzięki temu, przetwory z owoców kasztanowca mogą być wykorzystywane w profilaktyce miażdżycy. 1 łyżeczkę kory kasztanowca zalać 200 ml letniej wody. Doprowadzić do wrzenia i gotować pod przykryciem przez 10 minut. Następnie odstawić na kwadrans do zaparzenia. Pić 2 x dziennie po pół szklanki jako środek na biegunkę, redukujący stany zapalne żył i zmniejszający dolegliwości spowodowane przez hemoroidy. Kolor kasztanowca, którego właściwości lecznicze są szeroko stosowane w medycynie tradycyjnej, pojawia się w maju. Nektar kwiatów zawiera do 75% sacharozy. Owoce są kolcami trójdzielnych kolców o zielonym kolorze. Czasami nazywane są kokonami. Otwierają się na drzwiach i mają duże ziarno w środku. We wrześniu owoce w pełni Sprawdź poniżej: Okłady na dnę moczanową z kapusty – kompres z liści kapusty przynosi ulgę w podagrze. Weź 2-3 zewnętrzne liście świeżej kapusty. Zwilż wodą. Przykryj bolesne miejsce, zawiń folią, a potem bawełnianą ściereczką. Jeśli posmarujesz liść miodem, zwiększysz jego wydajność. Ta metoda jest bezpieczna do Następnie stosować przez godzinę w postacie kompresów. Ziołowa apteczka pomocna przy reumatyzmie i RZS – składniki: kwiat tarniny, ziele rdestu ptasiego, liść brzozy, kwiat nagietka, kwiat głogu, kwiat wiązówki, liść jeżyny fałdowanej, ziele fiołka trójbarwnego, liść pokrzywy. Surowce zmieszać w równych proporcjach. Site De Rencontre Gratuit Dept 47. Kasztanowiec zwyczajny – Aesculus hippocastanum L. zaliczany jest do rodziny Hippocastanaceae, czyli kasztanowcowatych. Z drzewa tego pozyskiwane jest do celów leczniczych kora – Cortex, owoc – Fructus, nasienie – Semen, kwiat – Flos, liść – Folium, pączek – Gemmae oraz gałązki – Turio Hippocastani. Niedojrzałe owoce (owocnia z nasieniem łącznie) zbierane powinny być w lipcu. Nasiona, po odjęciu kolczastej owocni zbierane są w pełni dojrzałości. Kwiaty zbierane powinny być w początkach i w czasie kwitnienia. Korę można zbierać wiosną lub jesienią z młodych gałązek. Pędy 1-roczne najlepsze są wiosną, wraz z pączkami. Pączki najwartościowsze są na przedwiośniu i wiosną. Liście bogate w witaminę K należy zbierać w maju i czerwcu. Surowce nie wolno suszyć w temperaturze powyżej 50 stopni C. Kwiaty i liście wrażliwe są na światło, dlatego suszyć je w półmroku. Ze świeżych pączków i pędów po rozdrobnieniu (zmieleniu) sporządza się cenny intrakt. Także ze świeżych niedojrzałych owoców można przygotować intrakt. W sprzedaży znajdują się: kwiat, kora i intrakt z kasztanowca – Flos, Cortex et Intractum Hippocastani. Spośród gotowych prostych preparatów z kasztanowca wyróżnić można: kapsułki, drażetki zawierające określoną ilość składników czynnych z kasztanowca (standaryzowane na zawartość escyny), np. Aescin (tabl. zawierające 20 mg escyny), Esceven (tabl. zawierające 2,5 mg escyny), Venotonin (kapsułki zawierające 20 mg escyny), Venoplant (tabletki zawierające 50 mg escyny), Venastat (kaps. zawierające 50 mg escyny), Reparil (draż. zawierające 20 i 40 mg escyny), Aesculaforce (tabl. powl. zawierające 20 mg escyny). maści z reguły standaryzowane na zawartość escyny, np. żel kasztanowcowy Gemi, Aescin, Esceven, Flogencyl, Sapoven, Venitan, Vescin. np. Reparil – amp. 5 mg escyny. Już z powyższych opisów wynika, że zawartość składników czynnych podawana jest w przeliczeniu na escynę. Do składników kasztanowca należą: i pączki: kumaryny (eskulina, fraksyna, fraksetyna, eskuletyna, skopolina, skopoletyna), żywica bogata w terpeny, fitochinon (witamina K), flawonoidy (kwercetyna, kwercytryna, kemferol, rutyna, astragalina), garbniki, alantoina, kwas alantoinowy, saponiny oleananu (pączki i młodziutkie liście), małe ilości katechin. 2. Kora, pędy, nasiona, owoce: saponiny oleananu 3-6%, pędy i kora około 3%, nasiona i owoce powyżej 4% (nawet 13%); garbniki, kumarynowce (do 5%): eskulina, fraksyna, skopoletyna; flawonoidy (kwercetyna, kemferol, kwercytryna); kwasy: octowy, masłowy, izomasłowy, tyglinowy, angelikowy, glukuronowy, kumarowy); flawony 0,15%. Składnikami czynnymi kasztanowca są przede wszystkim saponiny i kumaryny z flawonoidami: Eskulosaponina dająca po hydrolizie escygeninę C30H48O5, kwas glikuronowy, pentozę i glukozę. Glikozydy flawonowe: eskulina C15H16O9, dająca po hydrolizie eskuletynę C9H6O4 i glukozę, kwercytryna C21H22O11, dająca po hydrolizie kwercetynę C15H12O7 i ramnozę; fraksyna C16H18O10, dająca po hydrolizie fraksetynę C10H8O5 i glukozę. Wyciągi z liści kasztanowca zwiększają krzepliwość krwi i wzmacniają oraz uszczelniają naczynia krwionośne, pobudzają regenerację tkanek, np. gojenie ran. Wykazują silne właściwości przeciwzapalne. Wskazania: obniżona krzepliwość krwi, kruchość i przepuszczalność naczyń krwionośnych. Stan zapalny gałki ocznej i spojówek. Stany zapalne skóry. Trudno gojące się rany. Preparaty: 1 łyżkę liści zalać 1 szklanką wrzącej wody, przykryć, odstawić na 20-30 minut, przecedzić. Pić 4 razy dziennie po 1 szklance przez 3-4 tygodnie. liście: liście wysuszyć i zmielić na proszek. Zażywać 3 razy dziennie po pół łyżeczki, dobrze popić. kasztanowcowy: na każdą łyżeczkę sproszkowanych liści kasztanowca lub świeżych zmielonych liści kasztanowca dać 1 łyżkę czubatą miodu, 1 łyżeczkę świeżych lub suchych liści pokrzywy oraz 1 łyżeczkę gliceryny lub wódki (piołunówkę = absyntówkę lub orzechówkę), wymieszać. Zażywać 2 razy dziennie po 1 łyżce przez 1 miesiąc. Stosować przy osłabionych naczyniach krwionośnych, obniżonej krzepliwości, nadmiernym miesiączkowaniu, blednicy, osłabieniu ogólnym i gruźlicy. Wyciągi z pędów i kory kasztanowca działają ściągająco, przeciwzapalnie, antyseptycznie, przeciwobrzękowo, przeciwwysiękowo, przeciwbiegunkowo, silnie żółciotwórczo i żółciopędnie, pobudzająco na wydzielanie soku żołądkowego, odkażająco i pobudzająco na gojenie ran, owrzodzeń, oparzeń, wyprysków. Wskazania: stany zapalne naczyń krwionośnych, wysięki zapalne okołonaczyniowe, stany zapalne przewodu pokarmowego, zatrucia, choroby alergiczne, stany zapalne stawów, artretyzm, reumatyzm. Zewnętrznie: kontuzje sportowe, stany zapalne stawów, kaletek, krwiaki, wybroczyny, stany zapalne siatkówki, naczyniówki, białkówki i spojówek. Kora kasztanowca długotrwale stosowana do płukania włosów leczy łupież, nadaje włosom wytrzymałość, zapobiega łysieniu, likwiduje siwiznę. Mocny odwar z kory kasztanowca ładnie i naturalnie zabarwia włosy na brązowy kolor. Preparaty: Odwar: 1 łyżkę zmielonych pędów lub kory zalać 1 szklanka wody, gotować 5 minut (do barwienia i wzmacniania włosów: 20-30 minut), odstawić na 20 minut, przecedzić. Uzupełnic brakującą ilość wody. Pić 3-4 razy dziennie po ½ szklanki przez 1-6 miesięcy. Po 1-2 miesiącach zrobić przerwę w kuracji na 1-2 tygodnie, po czym leczenie kontynuować. Okłady (gaza, pieluchy namoczone w odwarze, waciki) nakładać na chore miejsca (w tym oczy) na 30-45 minut; stosować co 6 godzin. Intrakt: 100 g młodych i świeżo zmielonych pędów kasztanowca zalać 500 g gorącego wina lub alkoholu 30-40%, odstawić na 7-10 dni, przefiltrować. Zażywać 2 razy dziennie po 5-10 ml (na wódce) lub 10-15 ml (na winie). Stosować również zewnętrznie do okładów i przemywania. Pączki kasztanowca stosowane są do wyrobu intraktu, syropu, nalewki i naparu. Działają przeciwzapalnie, przeciwalergicznie, wykrztuśnie, moczopędnie, odtruwająco, regenerująco, przeciwzakrzepowo i wzmacniająco na śródbłonki naczyń krwionośnych. Hamują rozwój miażdżycy. Wyraźnie pobudzają regenerację tkanek. Szczególnie dobrze wpływają na elastyczność skóry. Leczą stany zapalne przewodu pokarmowego i układu oddechowego. Nadają się do kuracji „czyszczących krew”. Napar: 1 łyżkę rozdrobnionych świeżych lub suchych pączków zalać 1 szklanką wrzącej wody lub mleka. Odstawić na 15 minut, przecedzić. Osłodzić miodem. Pić 2 razy dziennie po 1 szklance przez 2-3 tygodnie. W przypadku stanów zapalnych układu oddechowego: ½ szklanki naparu z miodem 4 razy dziennie przez 1-2 tygodnie. Intrakt: 100 g świeżych lub suchych pączków zalać 300 g gorącego wina lub alkoholu 30-40%, odstawić na 7 dni, przefiltrować. Można osłodzić miodem lub sokiem owocowym (najlepiej żurawinowym, różanym, rokitnikowym, berberysowym, głogowym, kalinowym lub jarzębinowym). Zażywać 2 razy dziennie po 10-15 ml. Wyciągi z kwiatostanu są bogate we flawonoidy. Uszczelniają i wzmacniają naczynia krwionośne, wzmagają diurezę, wspomagają odtruwanie organizmu, reguluja przemianę materii, hamują stany zapalne w organizmie, poprawiają krążenie mózgowe, obwodowe i wieńcowe. Hamują rozwój miażdżycy. Zalecany jest intrakt z kwiatów oraz napar. Polecam intrakt kwiatowy sporządzony na winie wytrawnym (100 g świeżych kwiatów zalać 500 g gorącego wina). Taki intrakt można zażywać 2 razy dziennie po 15 ml lub 1 raz dziennie po małym kieliszeczku na dobrze krążenie krwi. Napar z 1 łyżki kwiatów na 1 szklankę wrzątku pić 2 razy dziennie po 200 ml przez 3-4 tygodnie. Intrakt z niedojrzałych owoców lub dojrzałych rozdrobnionych nasion (1:5) zażywać 2 razy dziennie po 5-10 ml przez 2-6 miesięcy. Stosować również do okładów i wcierania, podobnie jak gotowy żel, krem, czy maść. Wyciągi z niedojrzałych owoców i dojrzałych nasion służą do leczenia obrzęków pooperacyjnych, pourazowych, zaburzeń krążenia żylnego kończyn i mózgu, żylaków kończyn i odbytu (hemoroidów). Podawane są w przypadku udaru, obrzęku mózgu, w stanach zapalnych żył, przy zakrzepach, zawałach, w profilaktyce zakrzepicy. Wyciągi z owoców i nasion zmniejszają przepuszczalność ścian naczyń, przywracają elastyczność naczyniom krwionośnym, poprawiają krążenie obwodowe, mózgowe i wieńcowe. Usprawniają krążenie krwi w skórze. Przyśpieszają resorpcję płynów surowiczych w miejscu obrzęku. Hamują stan zapalny oraz odczyn alergiczny. Dawkowanie preparatów standaryzowanych na zawartość escyny: 40 mg escyny 3 razy dziennie po jedzeniu przez 2-3 miesiące, następnie 40 mg escyny 2 razy dzienie. Należy pamiętać, że liście kasztanowca zwiększają krzepliwość krwi. Natomiast pączki, owoc, nasiona kasztanowca zapobiegają powstawaniu zakrzepów (działanie przeciwzakrzepowe). W razie wystąpienia nudności przy zażywaniu preparatów z owoców kasztanowca – zmniejszyć dawkę, stosować po jedzeniu lub też z dodatkiem kropli miętowych albo nalewki melisowej. W leczeniu zapalenia odbytnicy, stanów zapalnych hemoroidów stosować delikatne lewatywy z odwaru z kory, niedojrzałych owoców lub nasion kasztanowca, z pędów kasztanowca, albo też gęsty wyciąg wodny w formie małych wlewów doodbytniczych (15 ml). W warunkach domowych można to uczynić za pomocą strzykawki zakończonej elastycznym wężykiem lub małej gruszki do lewatywy. Kasztanowiec zwyczajny, pospolity, biały (Aesculus hippocastanum) należy do rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). W środowisku naturalnym występował pierwotnie na Półwyspie Bałkańskim. Obecnie jest uprawiany na wielu kontynentach i łatwo dziczeje. To okazałe drzewo o rozłożystej, regularnej, kopulastej i gęstej koronie osiągające 20-25 m wysokości. Pień jest masywny i prosty, a najniższe konary bywają bardzo grube. Kora drzewa u młodych drzew jest gładka i jasno-brunatna, a później robi się szaro-czerwona i ciemna, mocno spękana w duże "płytki". Kasztanowce wytwarzają wyjątkowo duże pąki do 3 cm długości i 1,5 szerokości (największe ze wszystkich drzew europejskich!). Na wiosnę, przed rozwinięciem się z nich liści stają się lepkie. Wytwarza duże, dłoniastozłożone liście, złożone z 5-7 listków. Jesienią przebarwiają się na żółto. Kasztanowiec kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty są bardzo liczne, zebrane wiechowate kwiatostany, które dorastają do ok. 30 cm – mają białą lub kremową barwę. Warto wiedzieć, że tylko kwiaty o żółtych plamkach wydzielają nektar. Owocuje od września do października. Owocem jest znany nam dobrze kasztan osłonięty kolczastą torebką. Wymagania i uprawa Kasztanowiec zaleca się uprawiać na stanowisku słonecznych, chociaż znosi także częściowe zacienienie. Preferuje gleby przepuszczalne, żyzne, zasobne w składniki pokarmowe – wtedy optymalnie rozwija się i jest odporniejszy na choroby oraz szkodniki. Gatunek jest mrozoodporny – jedynie młode okazy powinno się osłaniać. Dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza. Roślinę warto podlewać w czasie susz – źle znosi niedobór wody. Na mniej zasobnych glebach, np. z dużą ilością frakcji piasku, zaleca się stosować nawozy organiczne. Drzewo można rozmnażać przez wysiew nasion lub szczepienie, na potrzeby przydomowego ogrodu lepiej opłaca się jednak kupić gotowe sadzonki. Problemem w uprawie jest szrotówek kasztanowcowiaczek i choroby grzybowe. Należy prowadzić więc profilaktyczne działania ochronne (preparaty ekologiczne, gnojówki, itp.). Zastosowanie Kasztanowiec ze względu na osiągane rozmiary powinno się sadzić w dużych ogrodach oraz parkach. Może rosnąć pojedynczo jako wyeksponowany soliter lub w grupie tworząc aleje. Warto pamiętać, że z reguły pod kasztanowcem rośliny nie radzą sobie zbyt dobrze, ponieważ drzewo to daje wyjątkowo dużo cienia. Takie miejsce można natomiast zagospodarować wysypując korę, budując mini-taras lub ustawiając ławkę. Kasztanowce pełnią ważną rolę ekologiczną – dają pokarm ssakom leśnym, np. sarnom i jeleniom. Dla człowieka owoce są niejadalne. Drzewo znajduje zastosowanie także w ziołolecznictwie. Najbardziej znanymi substancjami pozyskiwanymi z kasztanowca zwyczajnego są – escyna (mieszanina saponin pozyskiwana z nasion) i eskulina (kumaryna izolowana z kory). Nalewka z kwiatów kasztanowca była uważana za afrodyzjak. Ciekawostki Kasztanowiec przywędrował do Europy w w XVI i XVII wieku, w czasie ekspansji tureckiej. Przez swoje charakterystyczne nasiona bywa mylnie nazywany kasztanem, dlatego często dochodzi do pomyłek z innym drzewem – kasztanem jadalnym (Castanea sativa). Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: Mabel Amber, _Alicja_, Couleur, Karen Arnold/Pixabay Nalewka z kwiatów kasztanowca ma wiele właściwości zdrowotnych i kosmetycznych: działa przeciwzapalnie, wzmacnia naczynia krwionośne, chroni przed szkodliwym promieniowaniem UV, poprawia stan skóry. Dowiedz się, jak w prosty sposób przygotować w domu nalewkę z kwiatów kasztana. Poniżej przedstawiamy przepis na nalewkę z kwiatów kasztanowca. Jak przygotować nalewkę? Składniki:Duża garść kwiatów kasztanowcaOpcjonalnie, garść niedojrzałych kasztanów, można zebrać je w lipcu1 litr wódkiDuży słoikSzklane butelki na gotową nalewkę Przygotowanie:Zebrane kwiaty kasztanowca należy wysuszyć i rozgnieść, niedojrzałe kasztany drobno posiekać. Całość należy zalać 1 litrem wódki i odstawić w ciemne, chłodne miejsce, na co najmniej 14 dni. Co dwa dni trzeba potrząsać mieszanką, tak by ją dobrze wymieszać. Po 2 tygodniach należy przecedzić nalewkę (można przelać ją przez filtr do kawy) i rozlać do butelek. Nalewkę trzeba przechowywać w ciemnym miejscu. Dawkowanie:Tak przygotowaną nalewkę z kwiatów kasztanowca, warto pić 2-3 razy dziennie po 10 kropel, rozcieńczonych w niewielkiej ilości wody. Możesz stosować ją także zewnętrznie, do nacierania nóg lub stawów. Jak działa nalewka z kwiatów kasztanowca? Kwiaty i kora kasztanowca są najbardziej cenione i wykorzystywane w medycynie i kosmetykach. Nalewka z kwiatów kasztanowca ma wiele zalet, pomaga na dolegliwości żołądkowo-jelitowe, wzmacnia naczynia krwionośne i układ krążenia, działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie, łagodzi bóle reumatyczne, pomaga w leczeniu żylaków. Oprócz tego poprawia stan naszej cery, zmniejsza obrzęki pod oczami, działa ściągająco na skórę, poprawia jej elastyczność i chroni przed promieniami UV. Zawarte w niej są cenne substancje, jak eskulina, aponiny, flawonoidy i kumaryny, czy escyna, która działa na obrzęki, żylaki, zakrzepy, pomaga na skurcze mięśni łydek oraz bóle pleców. Szarym gościńcem jesień chodzi W progi chat wstępuje Kasztany chłopakom przynosi Za gościnę szczodrze dziękuję… Władysław Koczot „Jesień na wsi” Moje zbiory 😆 Kasztanowiec miał różnorodne zastosowania w polskiej kulturze ludowej praktyczne, obrzędowe i lecznicze. Z gałązek i kory chłopcy robili prymitywne instrumenty muzyczne, z liści natomiast strzelali. Twarde drewno kasztanowca wykorzystywane było i nadal jest, do produkcji mebli oraz beczek do przechowywania wina. Kora kasztanowca wykorzystywana bywa do garbowania skór, a także do barwienia bawełny. W wigilię Zielonych Świątek gałęzie z białymi, pięknie pachnącymi kwiatami służyły do przystrojenia domu i podwórza. Kasztany pełniły także funkcję dekoracyjną, zdobiono nimi groby. Z brązowych kulek pozyskiwano barwnik do farbowania przędziwa i jajek na Wielkanoc, robiono z nich klej, lep na ptaki oraz proszek do prania. Dorośli palili kasztanami w piecu, dzieci natomiast z radością je zbierały i robiły z nich różniste zabawki. Kasztany stosowano również w ludowym lecznictwie, od zawsze wierzono, że noszenie ich przy sobie zapewnia długie, zdrowe życie. Ryc.: Kasztan. Akwaforta, 1927. Wanda Korzeniowska (1883-1935) W okolicach Zamościa ognisko palone „pod jesień, kiedy już wszystkie zboża sprzątnięte zostały, i kiedy ostatki wykopują kartofli […], odprawiają: sobótki”, do upalonego popiołu i piasku zagrzebywano kasztany (lub orzechy) – „rozprażone jądro, rozsadzając skorupę i strzelając jak z pistoletu, rozrzuca węgle i popiół na różne strony, a stąd obecni układają rozmaite wróżby swych przyszłości” Kasztanowiec rodzaj drzew, rzadziej krzewów należących do kasztanowatych (Hippocastanaceae). Obejmuje ok. 25 gatunków pochodzących z południowo-wschodniej Europy, Ameryki Północnej oraz Azji wschodniej. W Polsce wszystkie uprawiane gatunki są introdukowane przez człowieka. Kasztanowiec biały nazwany „Benedyktem”, najokazalszy w Polsce i jeden z najokazalszych w Europie liczący ponad 250 lat Pomnik Przyrody. Rośnie w Lubiniu w Wielkopolsce, przed wejściem do kościoła, stanowiąc naturalną bramę do świątyni. Ma obwód ok. 5,4 m, wysokość 25 m. Wiele gatun­ków jest trak­to­wa­nych jako rośliny ozdobne i są sadzone jako drzewa parkowe, ale­jowe oraz w przy­padku nasa­dzeń przy­drożn­ych. Mimo pew­nej kłopotliwości, związa­nej z dosyć sil­nym zaśmie­ca­niem oto­cze­nia liśćmi oraz toreb­kami nasien­nymi, a także nasio­nami kasz­ta­nowce są wciąż jeszcze popu­larne. W lecznictwie zwierząt kiedy koń, gdy miał kolki był przeganiany, aż się spocił, następnie zaś pojony odwarem z kasztanów wymoczonych w spirytusie. Przy katarze bojarzy międzyrzeccy zażywali mąkę ze środka kasztana, przy febrze lud krakowski radził kasztany obrać z łupiny, ususzyć, zetrzeć i po dwudziestu czterech godzinach moczenia w wódce – wypić. Koklusz u dzieci Lasowiacy leczyli, dając im do zjedzenia mączkę z kasztana zmieszaną z mlekiem. Przy żylakach stosowano kompres z nalewki z pokrojonych kasztanów, a „owoc w wódce przeciw bólom brzucha”. Gdy bolały zęby, noszono trzy kasztany na szyi, radzono zetrzeć kasztany na proszek, namoczyć je w spirytusie i tę wilgotną masę przykładać na dziąsła. Lasowiacy zaś płukali usta odwarem z kasztanów. Kasztanowiec zwyczajny (Aesculus hippocastanum) Na tere­nie Pol­ski spot­kać można wiele gatun­ków kasz­ta­nowca. Są to: kasz­ta­no­wiec czerwony, kasz­ta­no­wiec drob­no­kwia­towy, kasz­ta­no­wiec fran­cu­ski, kasz­ta­no­wiec gładki, kasz­ta­no­wiec japoński, kasz­ta­no­wiec krwi­sty, kasz­ta­no­wiec żółty. Jako zado­mo­wiony antro­po­fit naj­czę­ściej występuje kasz­ta­no­wiec zwy­czajny. Jego uprawę w Euro­pie roz­po­częto w 1576 roku w ogro­dach cesa­rza Mak­sy­mi­liana II po spro­wa­dze­niu ze Stam­bułu. Pod koniec XVI wieku pierw­sze osob­niki tej rośliny zostały przy­wie­zione do Pol­ski z Austrii. Za cie­ka­wostkę należy uznać fakt, że aż do XIX wieku roz­pow­szech­niona była nie­po­prawna opi­nia o pocho­dze­niu kasz­ta­nowca zwy­czaj­nego z Indii. Z drzewa kasztanowca zwyczajnego do celów leczniczych pozyskiwana jest kora – Cortex, owoc – Fructus, nasienie – Semen, kwiat – Flos, liść – Folium, pączek – Gemmae oraz gałązki – Turio Hippocastani. Nasiona są bogate w skro­bię i bywają zja­dane przez zwie­rzęta łowne, np. jele­nie, sarny i dziki. OPIS Drzewo często spotykane osiąga do 20 m wysokości o kopulastej koronie. Liście duże, dłoniaste, o 5-7 palczastych, klinowato odwrotnie jajowatych listkach. Kwiatostany wiechowate, duże, wyprostowane; kwiaty obu- lub rozdzielnopłciowe, grzebieciste. Kielich 5-dzielny; korona złożona z 4-5 białych płatków z żółtą lub czerwoną plamą; pręcików 7; słupek 1; owoc – duża, kulista, kolczasta, zielona torebka z 1-3 dużymi, brązowymi nasionami o kremowym lub białym miąższu i gorzkim smaku. Rącznik kasztanowiec czerwony (Ricinus Communis) WŁAŚCIWOŚCI Wszystkie surowce zawierają flawonoidy, glikozydy kumarynowe (eskulinę, fraxynę), saponiny (w owocach do 26%). Kwiaty zasobne są w rutynę, astragalinę, garbniki (do 3%), sole mineralne, kwasy i karotenoidy. Liście zawierają bardzo dużo witaminy K, kwas foliowy, rutynę i witaminę C. Kora oraz pączki zasobne są w żywicę, alantoinę, garbniki; posiadają też czysty kwas alantoinowy. Escyna zawarta w nasionach ma właściwości przeciwwysiękowe, przeciwobrzękowe, przeciwzakrzepowe, przeciwzapalne i wzmacniające odporność naczyń krwionośnych. Podobne właściwości posiadają kwiaty i kora (eskulina, fraxyna). Usprawniają krążenie krwi w skórze oraz w mózgu i kończynach. Liście działają żółciopędnie, moczopędnie, przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo; uszczelniają i wzmacniają naczyńka krwionośne, zwiększają krzepliwość krwi, zapobiegają powstawaniu krwotoków i krwawych wylewów podskórnych, hamują krwawienia parenchymatyczne (miąższowe); likwidują krwotoki maciczne i upławy. Regulują wypróżnienia, zwiększają apetyt, wzmagają wydzielanie śliny i soku żołądkowego, trzustkowego oraz jelitowego. Pączki zaleca się stosować przy nieżytach układu oddechowego, kaszlu i przeziębieniu. Kora, gałązki i pączki działają kojąco, przyśpieszają gojenie się ran oraz innych uszkodzeń naskórka. Aleja kasztanowa Grodowiec MAGIA W máju, kiedy so jesce zielone, zbiyrać i do okowitu namocyć i to okropnie ze dobre, kie łómie w kościak. Ty kaśtany; Na rojmatyka to sȯm dobre kasztȯny mielȯne, moczȯne we spiritusie. Na kaśtanach lezeli, ze to od rełumatyzmu. Z tego jądra kaśtana prosek robiom do prania, dawniej także poluło sie kasztany w piecu, ale i szczylał. „Od zła wszelkiego ochroń nas kasztanie!” Pierwsze, co zrobił Stefan Batory, kiedy objął tron w Polsce, to zatrudnił włoskiego architekta zieleni Lorenzo Bozetho i kazał wokół swojej siedziby w Łobzowie zasadzić „stroyne kaśtańce”. Że były piękne – to jedno, ale druga rzecz – miały chronić przed złymi mocami. Kasztanowiec jest związany z żywiołem ognia, jest symbolem mądrości, płodności, długowieczności i doświadczenia. Kasztanom przypisuje się niezwykłe właściwości metafizyczne. Już w średniowieczu używano ich jako amuletów chroniących przed złymi siłami. W XVI-wiecznej Polsce wierzono, że owoce kasztanowca mogą wyciągać choroby poprzez przyjmowanie na siebie negatywnej energii. Kiedy chciano ulżyć komuś w chorobie i innych cierpieniach, wkładano nieparzystą liczbę kasztanów do ceramicznego naczynia i stawiano je przy łóżku. Podczas święta zmarłych zostawiano je na stole w domu z nadzieją, że pożywią się nimi dusze tych, którzy odeszli. Owoce kasztanowca działają na zasadzie naturalnego odpromiennika. Udowodnione zostało, że kasztanowce do swojego rozwoju są zmuszone czerpać pierwiastki promieniotwórcze znajdujące się w glebie. Dzięki temu zabiegowi, brązowe owoce posiadają tak niesamowitą energię. A zawarte w ziemi pierwiastki przesyłają swojemu właścicielowi. Jednak, musimy wiedzieć, że ich moc szybko się wyczerpuje, zdolności neutralizujące zachowują do czterech tygodni. Po upływie tego okresu należy zastąpić je po prostu nowymi. Kiedy zostanie napełniony złowieszczą energią i dalej pozostaje w tym samy miejscu, zaczyna oddawać z podwójnie działającą siłą to co zebrał. Mają bardzo silne działanie energetyczne i pochłaniają szkodliwe promieniowanie, dwa kasztany albo kasztanowego ludzika warto trzymać przy komputerze czy telewizorze. Kasztany skupiają energię niczym anteny, dzięki czemu czujemy się w ich otoczeniu wyjątkowo zmotywowani, energiczni radośni. Ale uwaga: działa to jedynie wtedy, kiedy użyjemy jeden lub dwa kasztany, nie więcej! Kasztany wkładane pod siennik albo do powłoczek pościeli miały koić bóle stawów i kości ponieważ działają kojąco na reumatyzm i niwelują bóle z nim związane. Moja babcia zawsze to robiła, pamiętaj jednak aby koniecznie co 4 – 5 tygodni wymienić je na nowe. Garść suchych i pokruszonych liści kasztanowca (można je zrywać do końca października) włóż do miedzianego lub aluminiowego naczynia i podpal. Dymem okadź mieszkanie. Pomoże ci to w rozwijaniu sił twórczych, własnej indywidualności i wyzbyciu się złych przyzwyczajeń. Ususzone kwiaty kasztanowca rozsypane w sypialni wzmacniają miłość i przywiązanie partnerów. Kwiaty, liści lub owoce kasztanowca trzymana na biurku pobudza procesy intelektualne. Jeden owoc kasztana zawiń w banknot i włóż do woreczka. Noś go przy sobie w kieszeni lub torebce. To bardzo dobry sposób na przyciągnięcie pieniędzy, przy okazji będzie cię chronił przed nieszczęściem. Naszyjnik z kasztanów zawieś nad wejściem do domu, będą Cię ochraniać przed złą energią i bronić dostępu siłom nieczystym. Chrabąszcz kasztanowy (Melolontha hippocastani) chrząszcz z rodziny poświętnikowatych, bardzo podobny do chrabąszcza majowego. Pojawia się w maju lub w końcu kwietnia i przystępuje do żeru uzupełniającego żywi się liśćmi różnych drzew liściastych. ZBIÓR, SUSZENIE LIŚCIE zbiera się w początkach lub w czasie kwitnienia, suszy się w temperaturze do 40o C., najlepiej w przewiewnym ciemnym miejscu bez dostępu do światła. KWIATOSTANY w trakcie kwitnienia łącznie z liśćmi i dolnym odcinkiem gałązki, suszymy jak liście. UWAGA! Kwiatostany oraz liście należy przechowywać w światłoszczelnych opakowaniach i suszyć w ciemnym miejscu gdyż zawarte w niej fitochinony są bardzo wrażliwe na światło. NASIONA jesienią kiedy opadną na ziemię. KOROWINĘ od lutego do kwietnia. Nasiona i korę suszymy w temperaturze 60 stopni C. NAPAR Z PĄCZKÓW 1 łyżkę rozdrobnionych świeżych lub suchych pączków zalać 1 szklanką wrzącej wody. Parzyć 15 minut, przecedzić. Można osłodzić miodem. Pić 2 razy dziennie po 1 szklance przez 2-3 tygodnie. W przypadku stanów zapalnych układu oddechowego: 0,5 szklanki naparu z miodem 4 razy dziennie przez 1-2 tygodnie. ODWAR 1 łyżkę zmielonych pędów lub kory zalać 1 szklanka wody, gotować 5 minut (do barwienia i wzmacniania włosów: 20-30 minut), odstawić na 20 minut, przecedzić. Uzupełnić brakującą ilość wody. Pić 3-4 razy dziennie po 0,5 szklanki przez 1-6 miesięcy. Po 1-2 miesiącach zrobić przerwę w kuracji na 1-2 tygodnie, po czym leczenie kontynuować. Okłady (gaza, pieluchy namoczone w odwarze, waciki) nakładać na chore miejsca (w tym oczy) na 30-45 minut; stosować co 6 godzin. MACERAT 2 łyżki świeżych lub suchych liści zalać 250 ml. przegotowanej wody o temp. pokojowej, przykryć i odstawić na 6-8 godzin w ciemne miejsce, przecedzić. Zażywać 4-6 razy dziennie po 100 ml; dzieci ważące 4-5 kg -5,7 ml, 6-7 kg – 8,5 ml, 8-9 ml – 11,4 ml, 10-11 kg – 14 ml, 15-20 kg -21 ml, 25-30 kg – 35 ml, 35-40 kg – 50 ml, 45-50 kg – 64 ml, 3-4 razy dz.; w ostrych stanach dawkę zwiększyć o 50%. NALEWKA KASZTANOWA 0,5 szklanki suchych liści, kwiatów, pąków, kory (gałązek) lub nasion zalać 400 ml wódki; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Nalewkę z nasion zażywać 3 razy dz. po pół łyżeczki (przedawkowanie powoduje nudności i gwałtowne wymioty; dotyczy to również intraktu kupionego w sklepie, DR. Różański proponuje na wszelki wypadek zażyć po nalewce 0,5 łyżeczki kropli miętowych). NALEWKA Z KASZTANÓW 20 dojrzałych kasztanów, zalewamy 150 ml. wody destylowanej i 0,5 litra spirytusu. Odstawiamy w zamkniętym naczyniu na 30 dni, od czasu do czasu wstrząsając słojem. Filtrujemy, przechowujemy w chłodnym miejscu, w ciemnych butelkach, zażywamy 3 razy dziennie przed posiłkiem po 5 kropli w kieliszku wody. INTRAKT 0,5 szklanki świeżych nasion, kwiatów, kory, pączków lub liści zalać 400 ml gorącego alkoholu 40% gorącego wina, wytrawiać 10 dni, przefiltrować. Zażywać jak nalewkę. PROSZEK I MIÓD przepis DR. H. RÓŻAŃSKI Suche liście lub kwiaty, można również korę zmielić w młynku, do kawy na drobny proszek. Zażywać 3 razy dz. po 1 łyżeczce sproszkowanych liści i kwiatów lub po pół łyżeczki sproszkowanej kory, należy popić minimum jedną szklanką wody. Z proszku możemy przygotować miód w tym celu na każdą 1 łyżeczkę proszku dodajemy 1 łyżkę miodu i 10 kropli gliceryny lub alkoholu (należy dodać, że gliceryna to też alkohol lecz trójwodorotlenowy, zatem sztucznie tę nazwę oddzielam dla jasności), mieszamy. – Miód zażywa się 3 razy dz. po 1 łyżce (liście i kwiaty) lub po pół łyżki (kora). HERBATKA Z KWIATÓW 2 łyżki kwiatów kasztanowca, zalewamy 200 ml. gorącej wody, parzymy 20 minut, przecedzamy. Herbatkę polecam przy przeziębieniu, chorobach reumatycznych oraz obfitych miesiączkach. Dawniej podawano ją również przy kokluszu i leczono nią biegunki. MASECZKA 2 łyżki sproszkowanych kasztanów wymieszać z niewielką ilością wody i nałożyć na twarz. Pozostawić na 15 – 20 minut. KĄPIEL POBUDZAJĄCA KRĄŻENIE 2 łyżki sproszkowanych kasztanów zalewamy 1 litrem wody, pozostawiamy na cały dzień, wieczorem zagotowujemy i dodajemy do kąpieli. Kąpiel powinna trwać od 20 do 30 minut. PŁYN DO NACZYŃ 1 kg. świeżych kasztanów rozbitych na mniejsze części, doprowadzamy do wrzenia w 8 litrach wody. Gotujemy na małym ogniu od 1,5 do 2 godzin, pozostawiamy do przestudzenia, przecedzamy. Przelewamy do butelek i dodajemy po 4 – 5 kropli na każdy litr wody olejku eterycznego, według upodobań (mięta, cytryna, lawenda itp.). Przechowujemy w chłodnym miejscu. Jeśli chcemy jeszcze raz wykorzystać pozostałe kasztany po przygotowaniu płynu, możemy z nich wykonać pastę do mycia rąk, czy do czyszczenia należy wtedy kasztany obrać z ciemnej skórki, jeszcze raz zagotować przez około 15 minut w 3 litrach i zmiksować. MYDŁO WIKINGÓW 10 świeżych kasztanów obrać z łupin i rudej skórki, zalać szklanką wody destylowanej, zblendować na gładką masę. Gotować na wolnym ogniu 3 minuty mieszając. Odstawić do przestudzenia. Przechowywać w lodówce 7 dni. Można dodać kilka kropli ulubionego olejku eterycznego. kasztanowe ludki 😆 PASTA DO CZYSZCZENIA I DO PRANIA 20 kasztanów kroimy, obieramy ze skórki, zalewamy 0,5 lita wody i gotujemy na małym ogniu około 20 min, aż będą miękkie, a woda częściowo odparuje. Miksujemy, przekładamy do słoiczków lub pojemniczków. Przechowujemy w lodówce lub chłodnym miejscu. KASZTANY PIORĄCE Kilka sztuk obranych z brązowej skorupki kasztanów, kroimy na ćwiartki i umieszczamy w specjalnym woreczku do prania lub np. w zawiązanej skarpetce, a następnie w bębnie pralki. Do prania białych ubrań, by zapobiec ich szarzeniu, można dodać też łyżkę sody oczyszczonej. Jeśli nasze pranie jest mieszane, nie martw się saponiny nie uwalniają kolorów z tkanin. Nic nie zafarbuje. Specyficzny zapach kasztanów dość szybko się ulatnia, jednak jeśli chcesz aby twoje pranie pachniało przyjemnie wystarczy do pojemniczka na płyn do płukania dodać kilka kropli ulubionego olejku eterycznego rozcieńczonego z wodą. Więcej przepisów z kwiatów kasztanowca znajdziecie w moim wpisie 👇 Pomimo swoich wielu zalet, owoce kasztanowca nie nadają się do spożycia. Zjedzenie kasztana może zaszkodzić, a nawet zatruć. Natomiast owoce kasztanowca jadalnego są przysmakiem w wielu krajach. Chociaż obie nazwy praktycznie niczym się nie różnią, za to liście i brązowe owoce obydwóch drzew już tak. Pozdrawiam z miłością Dziewanna. UWAGA! Nie jestem lekarzem, jestem tylko skromną szamanką, nie musisz się ze mną zgadzać, a ja nie odpowiadam za złe zastosowanie lub zrozumienie wyżej wymienionych porad. Służą one wyłącznie w celach informacyjnych. Wszelkie kuracje lecznicze należy skonsultować z lekarzem. Albo lepiej z dobrym naturopatą. Picie nalewek i odwarów z kasztanowca jest niewskazane w przypadku ciąży, a także ostrej niewydolności nerek. Źródła: Korzystałam z wiedzy i zapisków własnych oraz książek: Witold Poprzęcki „Ziołolecznictwo”, Czesław Andrzej Klimuszko „Ziołolecznictwo” „Święte zioła poleskich znachorek” Alicja Chrzanowska zdj. kasztanowych ludków ze strony”Praca dla mamy” zdj. korale z kasztanów ze strony „Kobieta zawód Pl.” Kasztanowiec (kasztan) zawiera w kwiatach i korze tak wiele wartościowych substancji, że stał się rośliną często wykorzystywaną do produkcji środków leczniczych i kosmetyków. Działa przeciwżylakowo, łagodzi zaburzenia trawienne, zwalcza cellulit. Szukasz przepisu na nalewkę z kasztanów? Wykorzystaj naszą recepturę! KASZTANOWIEC: właściwości lecznicze i kosmetyczne kasztanowca zwyczajnego Spis treściKASZTANOWIEC wzmacnia naczynia krwionośneKASZTANOWIEC łagodzi zaburzenia trawienneKASZTANOWIEC usprawnia przepływ krwiKASZTANOWIEC przeciwdziała obrzękomKASZTANOWIEC leczy krwiaki i odmrożeniaKASZTANOWIEC zwalcza cellulitKASZTANOWIEC zapobiega żylakom Prawie każda część tego imponującego drzewa zawiera substancje niezwykle cenne i o silnym działaniu. W kwiatach kasztanowca (ale tylko białych), w korze, niedojrzałych owocach, nasionach, a także w liściach są saponiny triterpenowe, z których najważniejsza jest escyna. Ponadto zawierają flawonoidy, kumaryny, garbniki, fenolokwasy. W nasionach są dodatkowo cukry, skrobia, karotenoidy, sterole i związki mineralne. Najbardziej cenionymi składnikami dla przemysłu farmaceutycznego i kosmetycznego, ze względu na wysokie stężenie tych wartościowych substancji, są kwiaty i kora kasztanowca; najrzadziej wykorzystuje się liście. KASZTANOWIEC wzmacnia naczynia krwionośne Wyciągi z kasztanowca są ważnym składnikiem toników, kremów i maseczek przeznaczonych do pielęgnacji cery skłonnej do tworzenia się „pajączków”, czyli rozszerzonych naczynek. Dlaczego? Ponieważ escyna hamuje aktywność enzymów działających destrukcyjnie na ścianki naczyń włosowatych – tym samym uszczelnia je, poprawia ich elastyczność i zwiększa ich odporność na rozszerzanie się i pękanie. Uszczelniająco i przeciwzapalnie działają także flawonoidy i kumaryna. Wyciągi z kasztanowca znalazły również zastosowanie w kosmetykach do cery dojrzałej i wiotczejącej, ponieważ poprawiają jej napięcie i zwężają pory. KASZTANOWIEC łagodzi zaburzenia trawienne Garbniki z kasztanowca wpływają na przewód pokarmowy rozkurczowo, przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i łagodnie zapierająco. W razie zaburzeń trawiennych czy lekkiego zatrucia można ratować się naparem z kwiatów lub liści kasztanowca. KASZTANOWIEC usprawnia przepływ krwi Substancje czynne, zawarte w kasztanowcu – a zwłaszcza escyna i flawonoidy – opóźniają krzepnięcie krwi, zmniejszają jej lepkość i rozrzedzają ją. Dzięki temu usprawniony zostaje przepływ krwi w naczyniach żylnych i nie powstają zakrzepy wewnątrz naczyń, poprawia się krążenie obwodowe i ukrwienie wszystkich narządów, także skóry. Dlatego leki z kasztanowca stosowane wewnętrznie są wskazane w leczeniu hemoroidów, zastojów żylnych, zakrzepowego zapalenia żył, wszelkich zaburzeniach w ukrwieniu tkanek objawiających się bolesnością, uczuciem zimna, mrowieniem, kurczami mięśni. KASZTANOWIEC przeciwdziała obrzękom Dzięki temu, że substancje czynne z kasztanowca uszczelniają ściany naczyń krwionośnych i poprawiają ich elastyczność, tym samym zapobiegają wysiękom osocza krwi z naczyń do otaczających je tkanek i wynikającym z tego obrzękom. Dlatego preparaty z kasztanowca są polecane na tzw. ciężkie nogi, zwłaszcza osobom, które dużo czasu spędzają stojąc lub siedząc, ponieważ brak ruchu utrudnia przepływ krwi i sprzyja tworzeniu się obrzęków. KASZTANOWIEC leczy krwiaki i odmrożenia Właściwości przeciwzapalne kasztanowca, przeciwbakteryjne, usprawniające przepływ krwi i łagodnie ściągające są bardzo pomocne w leczeniu odmrożeń, oparzeń i innych uszkodzeń skóry, a także siniaków czy zapalenia ścięgien. Robienie okładów z naparów lub odwarów z kory, kwiatów albo liści poprawia krążenie krwi w skórze, przyśpiesza wchłanianie się krwiaków, zmniejsza obrzęki. KASZTANOWIEC zwalcza cellulit Korzystne i wyjątkowo silne działanie substancji aktywnych na naczynia krwionośne sprawiło, że kasztanowiec wykorzystuje się do zwalczania tak trudnych problemów kosmetycznych, jak cellulit. Preparaty stosowane do nacierania poprawiają krążenie krwi w tkance podskórnej, ułatwiając usuwanie z niej toksyn i likwidując charakterystyczne dla cellulitu obrzęki. KASZTANOWIEC zapobiega żylakom Escyna, zawarta w kasztanowcu, hamuje aktywność syntazy prostaglandynowej i w ten sposób tłumi stany zapalne uszkadzające śródbłonek w naczyniach krwionośnych. Ponadto zwiększa napięcie ścian żył, jednocześnie zmniejszając ich pojemność – nie dopuszcza więc do ich rozciągnięcia i deformacji, czyli do powstania żylaków. Dlatego wyciągi z kasztanowca są bazą rozmaitych preparatów przeciwżylakowych – zarówno do stosowania w postaci maści i żeli, jak i do zażywania w formie tabletek. Czy zdrowo się odżywiasz? Pytanie 1 z 9 Ile jesz posiłków dziennie? Dwa. Pierwszy rano, drugi po pracy Trzy. Nie podjadam między posiłkami Trzy, ale zdarza mi się podjadać między posiłkami Jem 4-5 mniejszych posiłków dziennie, mniej więcej co 3-4 godziny Nalewka z kasztanów przepis 1. Utłucz kilkanaście dojrzałych kasztanów, zalej szklanką przegotowanej, chłodnej wody i ½ l spirytusu. 2. Odstaw w zamkniętym naczyniu na miesiąc, od czasu do czasu wstrząsając słojem. 3. Przecedź nalewkę, przechowuj ją w lodówce. Stosowanie: Zażywaj 3 razy dziennie przed posiłkiem po 5 kropli w kieliszku wody. Właściwości nalewki kasztanowej: Nalewka usprawnia przepływ krwi, przeciwdziała obrzękom i żylakom. Można ją stosować do nacierań w razie bólu mięśni i stawów. miesięcznik "Zdrowie"

kwiat kasztanowca do picia